Αν πίστεψα ότι ο Χ είχε "αλλάξει";Όχι.
Αν θεώρησα ότι τόσο καιρό μου έλεγε ψέματα;
Όχι.
Αν σκέφτηκα ότι στην πραγματικότητα υποκρινόταν;
Ούτε για μισό λεπτό.
Δεν θα έλεγα ποτέ κάποιον "σκλάβο μου", εάν δεν ένοιωθα πως εκείνος ήταν σαν να τον είχα γεννήσει εγώ. Εάν δεν τον ήξερα καλά. Και τον Χ τον ήξερα σαν την παλάμη τού χεριού μου.
Αλλά ήξερα εμένα καλύτερα...
Και για φτάσει ο Χ σε αυτό το σημείο, μόνον ένας έφταιγε: εγώ.
Εγώ, με ό,τι του έκανα, με ό,τι ήμουν.
Έβλεπα τα αυτοκίνητα να περνούν με μεγάλες ταχύτητες, και ο αέρας γέμιζε από τα γέλια τους, από την μουσική που έβγαινε από τα ηχεία. Μπορεί ακόμη να μην είχε χειμωνιάσει, αλλά εγώ είχα παγώσει: σαν να είχε σταματήσει η καρδιά μου, σαν να μην είχα άκρα, σαν να ήμουν το φάντασμα τού εαυτού μου. Ένοιωθα μουδιασμένη, να αδειάζω, να μην αισθάνομαι τίποτα πλέον.
Γύρισα να τον κοιτάξω για τελευταία φορά.
Το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο από την απόγνωση, την αγανάκτηση, την αποστροφή. Με κοιτούσε με το ίδιο μίσος. Καταλάβαινα ότι ήθελε να μου πει κι άλλα κι ότι το σκεφτόταν. Ήθελα να φύγω αλλά έπρεπε να μείνω. Ήταν το λιγότερο που όφειλα να κάνω εκείνη την στιγμή. Είχα ευθύνη για ό,τι συνέβαινε. Εγώ ήμουν η υπεύθυνη αυτής της κατάληξης. Το ξέσπασμα τού Χ ήταν δικό μου δημιούργημα.
Και πριν προλάβω να σκεφτώ τι να πω ή τι να κάνω, ο Χ ήρθε με δύο δρασκελιές μπροστά μου και με έπιασε από τα μπράτσα, τόσο δυνατά, που ήθελα να ουρλιάξω. Αλλά δεν έβγαλα άχνα... Τον κοιτούσα ανασαίνοντας γρήγορα από τον πόνο, να με κοιτάζει με σφιγμένα χείλη μέσα στα μάτια, εξοργισμένος. Και τότε ξεκίνησε το παραλήρημα...
-Δεν μπορώ άλλο, το καταλαβαίνετε;! Δεν το αντέχω άλλο αυτό! Προσπάθησα να μην το σκέφτομαι, αλλά δεν μπορώ! Δεν περίμενα να έρθουν έτσι τα πράγματα! Κοροϊδεύω τον εαυτό μου! Και εσάς! Σας λέω ψέματα! Έχω φτάσει στο σημείο να σας λέω ψέματα! Υπερωρίες;! Κανείς δεν μου είπε να κάνω υπερωρίες! Εγώ τις ζήτησα, για να δουλεύω όλη μέρα! Για να μην σας σκέφτομαι! Τα βράδια γυρίζω γρήγορα σπίτι, κάνω μπάνιο, και τρέχω να χωθώ κάτω από τα σκεπάσματα, να μην βλέπω ότι δεν είστε δίπλα μου! Ο ύπνος με παίρνει όταν πείθομαι ότι είναι μία μέρα λιγότερη! Ξέρετε πως είμαι όταν έρχεται Παρασκευή;! Άλλος άνθρωπος! Μπαίνω στο γραφείο και θέλω να τους φιλήσω όλους! Και μετά να τους πω "Άντε γαμηθείτε! Εγώ φεύγω!". Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο;! Όταν πρέπει να μείνω και την Παρασκευή! Με διαλύει! Με σκοτώνει! Δεν θέλω να γυρίσω σπίτι! Πνίγομαι! Πνίγομαι, το καταλαβαίνετε;! Ξυπνάω κάθε μισή ώρα και κοιτάζω το ρολόϊ! Και η ώρα δεν περνάει! Η ώρα δεν περνάει τις Παρασκευές! Δεν σας τα λέω, για να μην σας στενοχωρώ! Να μην σας πιέζω! Αλλά δεν αντέχω άλλο! Δεν το μπορώ άλλο αυτό!
(...) Μία ολόκληρη εβδομάδα είμαι σαν χαμένος! Τους μισώ όλους! Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν είμαι πια ο ίδιος! Δεν έχω που να μιλήσω! Μου λείπετε! Δεν έχω άλλον άνθρωπο που με καταλαβαίνει όπως εσείς! Εσείς ξέρετε τα πάντα για μένα! Όλα έχουν αλλάξει από την ημέρα που σας γνώρισα! Δεν θα αντέξω άλλο μακριά σας, το καταλαβαίνετε;! Γύριζα σπίτι και χτυπούσα γροθιές στους τοίχους! Πνίγομαι! Στις αρχές μου είχατε πει ότι θέλει δύναμη για να είναι κάποιος μαζί σας! Ξέρετε πόση δύναμη θέλει για να είναι μακριά σας, όταν σας γνωρίσει;! Δεν έχω τέτοια δύναμη! Η δύναμή μου είστε εσείς! Κι εγώ γυρίζω πίσω! Νοιώθω δυνατός όσο είμαι εδώ! Όσο είμαι μακριά σας αισθάνομαι τρελός! Αναρωτιέμαι πως μπορώ! Δεν μπορώ! Θα ήμουν τρελός εάν μπορούσα!
(...) Εχθές δεν έκλεισα μάτι! Σκεφτόμουν πως θα έρθω! Πως θα σας δω! Και δεν ήξερα τι να κάνω για να κρυφτώ! Έχω φτάσει σε αδιέξοδο! Δεν μπορώ άλλο! Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω! Δεν μπορώ να ξαναμπώ σε εκείνο το αεροπλάνο! Μην με αφήσετε να φύγω, σας παρακαλώ!
(...)
-Θυμάστε τι είπε ο κύριος Μ;!
-Που τον θυμήθηκες..., ψέλλισα, προσπαθώντας να του πάρω την σκέψη.
-Πως μπορώ να είμαι μακριά σας!, συνέχισε σαν να μην με άκουσε. Κι εγώ δεν μπορώ! Δεν μπορώ άλλο!
(...) Η περασμένη εβδομάδα ήταν η χειρότερη εβδομάδα τής ζωής μου! Περίμενα να ξεπεράσουμε τα όρια, να σας σιχαθώ, να με σιχαθείτε! Να το μετανοιώσουμε! Δεν το περίμενα να είμαστε έτσι! Θέλω να είμαι σκλάβος σας για πάντα! Δεν θέλω να ξανάρθω! Δεν θέλω να ξαναφύγω ποτέ! Θέλω να μείνω εδώ! Να είμαι σκλάβος σας! Σας αγαπάω, το καταλαβαίνετε;! Σας αγαπάω! Δεν έχω ζωή στην Α! Κοιμάμαι και δουλεύω! Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω! Η ζωή μου είναι εδώ! Η ζωή μου είστε εσείς! Αλλά δεν είμαι σκλάβος! Είμαι τουρίστας! Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι! Θα τρελαθώ! Καταλαβαίνετε;!
(...) Σας παρακαλούσα τόσο καιρό να βάλετε internet, να μπορώ να σας βλέπω, έστω για ένα λεπτό! Στενοχωριόμουν που δεν θέλατε! Νόμιζα πως δεν με θέλατε! Πως σκεφτόσασταν ότι θα με βαρεθείτε! Αλλά δεν το κάνατε γι' αυτό! Ξέρατε ότι θα γινόμουν έτσι, πριν από την περασμένη εβδομάδα! Και μου λέγατε "όχι"! Γιατί το ξέρατε! Αλλά δεν πάει άλλο! Δεν μπορώ άλλο!
(...) Κάθε φορά που έρχομαι, θέλω να σας δείξω τι είναι αυτό που είμαστε! Είναι άρρωστο! Θέλω να σας δείξω ότι εμείς δεν είμαστε έτσι! Εσείς δεν είστε έτσι! Θέλω να σας δείξω φωτογραφίες και video! Να σας δείξω πως είναι όλοι! Και δεν το κάνω, για να μην με σιχαθείτε! Για να μην αλλάξετε γνώμη για εμένα! Δεν είμαι άρρωστος! Μαζί σας το κατάλαβα! Δεν το αγαπούσα αυτό που ήμουν! Έβλεπα τους άλλους που είναι σαν εμένα, και σκεφτόμουν ότι δεν σας αξίζω! Ότι αν βλέπατε τους άλλους, θα σκεφτόσασταν ότι είμαι έτσι κι εγώ! Αλλά δεν είμαι έτσι! Μαζί σας το κατάλαβα! Μέχρι τότε πίστευα ότι θα βρω μία γυναίκα σαν εκείνες που πηγαίνουν εκεί! Φανταζόμουν μία ζωή μέσα στο ψέμα! Να παίζω ρόλους! Ξέρετε τι μου είπε εκείνη που πήγαινα;! "Μην περιμένεις να βρεις αυτό που ψάχνεις! Αυτό που ψάχνεις δεν υπάρχει εκεί που πηγαίνεις! Και αυτά που βλέπεις στο internet συμβαίνουν μόνον εδώ που έρχεσαι! Βρες μία γυναίκα που να δέχεται αυτά που σου αρέσουν, και κάνε τα μαζί της, όσο μπορείς!". Κι εγώ βρήκα μία γυναίκα που δεν τα κάνει για μένα, είναι ο εαυτός της, και φεύγω! Φεύγω, το καταλαβαίνετε;! Νόμιζα πως μου έκανε καλό που πήγαινα εκεί, γιατί εκείνη ήταν ειλικρινής και με συμβούλευε! Μετά από την εβδομάδα που ήμασταν μαζί, νοιώθω πως μου έκανε το μεγαλύτερο κακό, γιατί μου έδειξε πως θα είναι η ζωή μου χωρίς εσάς! Αν δεν σας γνώριζα, δεν θα ήξερα πόσο ξεπεσμός είναι αυτό!
(...) Αν με διώξετε μία μέρα, εκεί θα καταλήξω! Να προσκυνάω μία γυναίκα που έχει μάθει καλά τον ρόλο της! Και θα πηγαίνω το βράδυ για ύπνο, μισώντας τον εαυτό μου γι' αυτό που κάνει! Δεν θέλω να ζήσω έτσι! Δεν μπορείτε να το καταλάβετε πως νοιώθω! Τρέμω κάθε φορά που δεν ακούγεστε καλά! Σκέφτομαι ότι κάτι μπορεί να σας έκανα, και ότι θα με διώξετε! Και θα γυρίσω πάλι εκεί, με ένα ποτό στο χέρι, να κοιτάζω γύρω μου μήπως βρεθεί κατά λάθος μία γυναίκα που να είναι αληθινή! Και όλη την νύχτα, θα με πλησιάζουν γυναίκες που θα μου λένε "Στα γόνατα!" για να τους δώσω το σενάριο στο χέρι, για να βγάλουν φράγκα! Το σκέφτομαι συνέχεια, και τρελαίνομαι!
(...) Αυτό που είστε εσείς, οι άλλες το πουλάνε! Δεν είναι τίποτα, αλλά το πουλάνε! Δεν είμαι το δουλάκι καμμιάς! Δεν ξέρετε πως είναι! Πριν σας γνωρίσω, πίστευα ότι θα γινόμουν κι εγώ κορόϊδο μία μέρα! Δεν υπήρχε άλλος δρόμος! Δεν μπορώ να είμαι με μία γυναίκα και να την πιέζω να κάνει πράγματα! Θα με σιχαθεί! Δεν καταλαβαίνει! Δεν είναι βίτσιο! Είναι ο χαρακτήρας μου! Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! Θα έμενα μόνος, και θα πήγαινα εκεί! Έτσι έβλεπα την ζωή μου! Κι όταν σας γνώρισα, δεν μπορούσα να το πιστέψω! Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι υπάρχει γυναίκα σαν εσάς! Που δεν μισεί τους άνδρες! Δεν περίμενα να με αγαπάει μία γυναίκα! Να αγαπάει αυτό που είμαι! Με κάνατε καλύτερο, το καταλαβαίνετε;! Με εσάς κατάλαβα ότι αξίζει αυτό που είμαι! Κι εγώ δεν μπορώ να σας προσφέρω τίποτα, γιατί έρχομαι και φεύγω! Αυτό μπορώ να κάνω μόνο!
(...) Θέλω να έρθω εδώ! Να είμαι σκλάβος σας! Δεν με νοιάζει αν δεν θέλετε να με βλέπετε κάθε μέρα! Αρκεί να είμαι μαζί σας! Μου αρκεί να με παίρνετε ένα τηλέφωνο! Να μου λέτε τι πρέπει να κάνω! Είμαι σκλάβος σας, το καταλαβαίνετε;! Σκλάβος! Όχι τουρίστας! Κι ας μην ξανακοιμηθώ ποτέ μαζί σας! Μία γωνιά σας ζητάω! Να μπορώ να σας αισθάνομαι, να σας βλέπω, να σας ακούω! Θέλω να είμαι μαζί σας! Μην με διώξετε! Σας ικετεύω! Μην με στείλετε πάλι πίσω! Δεν μπορώ άλλο! Θα κάνω ό,τι δουλειά θέλετε! Όσες δουλειές χρειαστεί! Δεν θέλω να βλέπω την ζωή μου να φεύγει έτσι! Δεν αντέχω άλλο! Δεν μπορώ να είμαι μακριά σας! Μην με διώξετε, σας ικετεύω!
(...) Κάποτε με ρωτήσατε αν το ξέρω ότι δεν έχω τιμωρηθεί ποτέ! Υπάρχει χειρότερη τιμωρία από το να είμαι μακριά σας;!
Είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο που είχε αφηνιάσει.
Δεν μπορούσα να τον πιάσω από πουθενά, γιατί έβγαζε νύχια από παντού.
Και η αιτία ήμουν εγώ.
Εγώ είχα τις κασσέτες.
Εκείνος δεν είχε τίποτα.
(...) Μία ολόκληρη εβδομάδα είμαι σαν χαμένος! Τους μισώ όλους! Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν είμαι πια ο ίδιος! Δεν έχω που να μιλήσω! Μου λείπετε! Δεν έχω άλλον άνθρωπο που με καταλαβαίνει όπως εσείς! Εσείς ξέρετε τα πάντα για μένα! Όλα έχουν αλλάξει από την ημέρα που σας γνώρισα! Δεν θα αντέξω άλλο μακριά σας, το καταλαβαίνετε;! Γύριζα σπίτι και χτυπούσα γροθιές στους τοίχους! Πνίγομαι! Στις αρχές μου είχατε πει ότι θέλει δύναμη για να είναι κάποιος μαζί σας! Ξέρετε πόση δύναμη θέλει για να είναι μακριά σας, όταν σας γνωρίσει;! Δεν έχω τέτοια δύναμη! Η δύναμή μου είστε εσείς! Κι εγώ γυρίζω πίσω! Νοιώθω δυνατός όσο είμαι εδώ! Όσο είμαι μακριά σας αισθάνομαι τρελός! Αναρωτιέμαι πως μπορώ! Δεν μπορώ! Θα ήμουν τρελός εάν μπορούσα!
(...) Εχθές δεν έκλεισα μάτι! Σκεφτόμουν πως θα έρθω! Πως θα σας δω! Και δεν ήξερα τι να κάνω για να κρυφτώ! Έχω φτάσει σε αδιέξοδο! Δεν μπορώ άλλο! Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω! Δεν μπορώ να ξαναμπώ σε εκείνο το αεροπλάνο! Μην με αφήσετε να φύγω, σας παρακαλώ!
(...)
-Θυμάστε τι είπε ο κύριος Μ;!
-Που τον θυμήθηκες..., ψέλλισα, προσπαθώντας να του πάρω την σκέψη.
-Πως μπορώ να είμαι μακριά σας!, συνέχισε σαν να μην με άκουσε. Κι εγώ δεν μπορώ! Δεν μπορώ άλλο!
(...) Η περασμένη εβδομάδα ήταν η χειρότερη εβδομάδα τής ζωής μου! Περίμενα να ξεπεράσουμε τα όρια, να σας σιχαθώ, να με σιχαθείτε! Να το μετανοιώσουμε! Δεν το περίμενα να είμαστε έτσι! Θέλω να είμαι σκλάβος σας για πάντα! Δεν θέλω να ξανάρθω! Δεν θέλω να ξαναφύγω ποτέ! Θέλω να μείνω εδώ! Να είμαι σκλάβος σας! Σας αγαπάω, το καταλαβαίνετε;! Σας αγαπάω! Δεν έχω ζωή στην Α! Κοιμάμαι και δουλεύω! Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω! Η ζωή μου είναι εδώ! Η ζωή μου είστε εσείς! Αλλά δεν είμαι σκλάβος! Είμαι τουρίστας! Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι! Θα τρελαθώ! Καταλαβαίνετε;!
(...) Σας παρακαλούσα τόσο καιρό να βάλετε internet, να μπορώ να σας βλέπω, έστω για ένα λεπτό! Στενοχωριόμουν που δεν θέλατε! Νόμιζα πως δεν με θέλατε! Πως σκεφτόσασταν ότι θα με βαρεθείτε! Αλλά δεν το κάνατε γι' αυτό! Ξέρατε ότι θα γινόμουν έτσι, πριν από την περασμένη εβδομάδα! Και μου λέγατε "όχι"! Γιατί το ξέρατε! Αλλά δεν πάει άλλο! Δεν μπορώ άλλο!
(...) Κάθε φορά που έρχομαι, θέλω να σας δείξω τι είναι αυτό που είμαστε! Είναι άρρωστο! Θέλω να σας δείξω ότι εμείς δεν είμαστε έτσι! Εσείς δεν είστε έτσι! Θέλω να σας δείξω φωτογραφίες και video! Να σας δείξω πως είναι όλοι! Και δεν το κάνω, για να μην με σιχαθείτε! Για να μην αλλάξετε γνώμη για εμένα! Δεν είμαι άρρωστος! Μαζί σας το κατάλαβα! Δεν το αγαπούσα αυτό που ήμουν! Έβλεπα τους άλλους που είναι σαν εμένα, και σκεφτόμουν ότι δεν σας αξίζω! Ότι αν βλέπατε τους άλλους, θα σκεφτόσασταν ότι είμαι έτσι κι εγώ! Αλλά δεν είμαι έτσι! Μαζί σας το κατάλαβα! Μέχρι τότε πίστευα ότι θα βρω μία γυναίκα σαν εκείνες που πηγαίνουν εκεί! Φανταζόμουν μία ζωή μέσα στο ψέμα! Να παίζω ρόλους! Ξέρετε τι μου είπε εκείνη που πήγαινα;! "Μην περιμένεις να βρεις αυτό που ψάχνεις! Αυτό που ψάχνεις δεν υπάρχει εκεί που πηγαίνεις! Και αυτά που βλέπεις στο internet συμβαίνουν μόνον εδώ που έρχεσαι! Βρες μία γυναίκα που να δέχεται αυτά που σου αρέσουν, και κάνε τα μαζί της, όσο μπορείς!". Κι εγώ βρήκα μία γυναίκα που δεν τα κάνει για μένα, είναι ο εαυτός της, και φεύγω! Φεύγω, το καταλαβαίνετε;! Νόμιζα πως μου έκανε καλό που πήγαινα εκεί, γιατί εκείνη ήταν ειλικρινής και με συμβούλευε! Μετά από την εβδομάδα που ήμασταν μαζί, νοιώθω πως μου έκανε το μεγαλύτερο κακό, γιατί μου έδειξε πως θα είναι η ζωή μου χωρίς εσάς! Αν δεν σας γνώριζα, δεν θα ήξερα πόσο ξεπεσμός είναι αυτό!
(...) Αν με διώξετε μία μέρα, εκεί θα καταλήξω! Να προσκυνάω μία γυναίκα που έχει μάθει καλά τον ρόλο της! Και θα πηγαίνω το βράδυ για ύπνο, μισώντας τον εαυτό μου γι' αυτό που κάνει! Δεν θέλω να ζήσω έτσι! Δεν μπορείτε να το καταλάβετε πως νοιώθω! Τρέμω κάθε φορά που δεν ακούγεστε καλά! Σκέφτομαι ότι κάτι μπορεί να σας έκανα, και ότι θα με διώξετε! Και θα γυρίσω πάλι εκεί, με ένα ποτό στο χέρι, να κοιτάζω γύρω μου μήπως βρεθεί κατά λάθος μία γυναίκα που να είναι αληθινή! Και όλη την νύχτα, θα με πλησιάζουν γυναίκες που θα μου λένε "Στα γόνατα!" για να τους δώσω το σενάριο στο χέρι, για να βγάλουν φράγκα! Το σκέφτομαι συνέχεια, και τρελαίνομαι!
(...) Αυτό που είστε εσείς, οι άλλες το πουλάνε! Δεν είναι τίποτα, αλλά το πουλάνε! Δεν είμαι το δουλάκι καμμιάς! Δεν ξέρετε πως είναι! Πριν σας γνωρίσω, πίστευα ότι θα γινόμουν κι εγώ κορόϊδο μία μέρα! Δεν υπήρχε άλλος δρόμος! Δεν μπορώ να είμαι με μία γυναίκα και να την πιέζω να κάνει πράγματα! Θα με σιχαθεί! Δεν καταλαβαίνει! Δεν είναι βίτσιο! Είναι ο χαρακτήρας μου! Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! Θα έμενα μόνος, και θα πήγαινα εκεί! Έτσι έβλεπα την ζωή μου! Κι όταν σας γνώρισα, δεν μπορούσα να το πιστέψω! Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι υπάρχει γυναίκα σαν εσάς! Που δεν μισεί τους άνδρες! Δεν περίμενα να με αγαπάει μία γυναίκα! Να αγαπάει αυτό που είμαι! Με κάνατε καλύτερο, το καταλαβαίνετε;! Με εσάς κατάλαβα ότι αξίζει αυτό που είμαι! Κι εγώ δεν μπορώ να σας προσφέρω τίποτα, γιατί έρχομαι και φεύγω! Αυτό μπορώ να κάνω μόνο!
(...) Θέλω να έρθω εδώ! Να είμαι σκλάβος σας! Δεν με νοιάζει αν δεν θέλετε να με βλέπετε κάθε μέρα! Αρκεί να είμαι μαζί σας! Μου αρκεί να με παίρνετε ένα τηλέφωνο! Να μου λέτε τι πρέπει να κάνω! Είμαι σκλάβος σας, το καταλαβαίνετε;! Σκλάβος! Όχι τουρίστας! Κι ας μην ξανακοιμηθώ ποτέ μαζί σας! Μία γωνιά σας ζητάω! Να μπορώ να σας αισθάνομαι, να σας βλέπω, να σας ακούω! Θέλω να είμαι μαζί σας! Μην με διώξετε! Σας ικετεύω! Μην με στείλετε πάλι πίσω! Δεν μπορώ άλλο! Θα κάνω ό,τι δουλειά θέλετε! Όσες δουλειές χρειαστεί! Δεν θέλω να βλέπω την ζωή μου να φεύγει έτσι! Δεν αντέχω άλλο! Δεν μπορώ να είμαι μακριά σας! Μην με διώξετε, σας ικετεύω!
(...) Κάποτε με ρωτήσατε αν το ξέρω ότι δεν έχω τιμωρηθεί ποτέ! Υπάρχει χειρότερη τιμωρία από το να είμαι μακριά σας;!
Είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο που είχε αφηνιάσει.
Δεν μπορούσα να τον πιάσω από πουθενά, γιατί έβγαζε νύχια από παντού.
Και η αιτία ήμουν εγώ.
Εγώ είχα τις κασσέτες.
Εκείνος δεν είχε τίποτα.
