Υπάρχει μία ερώτηση που μου κάνουν, σχεδόν εξ αρχής, και έχει να κάνει με την ανδρική κυριαρχία και την γυναικεία υποταγή. Κι επειδή όλα τα άλλα που μου γράφουν είναι πολύ σοβαρά, δεν θέλω να τους πω ότι αυτή είναι μία τραγικά γελοία ερώτηση για να την θέσεις σε μία Αφέντρα. Είναι σαν να ζητάς την γνώμη της για το πώς θα της φαίνονταν αν οι σκύλοι των τυφλών οδηγούνταν από τους ίδιους.Η εξαίρεση στον κανόνα, είναι οι ομοφυλόφιλοι.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, κατ’ αρχήν, ότι το BDSM ξεκίνησε από εκείνους.
Στις αρχές του 2008, μία Φίλη μου μού πρότεινε να με γνωρίσει με έναν άνδρα κυρίαρχο, τον J. Ανήκαν στην ίδια Κοινότητα, τον ήξερε χρόνια. Ήταν σίγουρη πως θα τα πηγαίναμε καλά, επειδή ήταν ομοφυλόφιλος κι επειδή μοιάζαμε σε πολλά, όπως με Εκείνη. Δέχθηκα. Πράγματι, ο J ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Αρχίσαμε να μιλάμε στο chat τού cm ώρες ατελείωτες – άσχετα με τα μηνύματα που ανταλλάζαμε στο site. Η συνομιλίες μας ήταν μικρές θυσίες: κάποιος έπρεπε ή να ξενυχτά ή να ξυπνά νωρίς. Αλλά το κάναμε με χαρά.
Ο J ήταν ένας άνθρωπος προσγειωμένος, συνειδητοποιημένος, ήσυχος, ενδιαφέρων, με πολύ καλή αίσθηση τού humor, θετικός. Ήταν μεγάλη η χαρά που μοιραζόμουν πράγματα μαζί του. Ήταν σταθερός, ειλικρινής, συνεπής. Μιλούσαμε για το BDSM και δεν μπορούσαμε να διαφωνήσουμε σε κάτι. Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά.
Τον J δεν τον είχα δει ποτέ. Τότε το cm είχε μόνο text-chat, εγώ δεν ήξερα ακόμα την τύφλα μου με τον internet, δεν είχα messenger, και ο J ποτέ δεν μου είχε ζητήσει να κάνω εξαίρεση για εκείνον.
Μία μέρα, βρίσκω στο mail μου μία φωτογραφία. Μου φάνηκε ότι ήταν ο Brad Pitt στα 16 του: ξανθά μαλλιά, ανοιχτόχρωμα μάτια, κόκκινα χείλη και μάγουλα. Ένα παιδί. Στο κείμενο έλεγε ότι μου έγραφε από το γραφείο του, να μπω στο site για να πάρω το μήνυμα όταν θα το γράψει στο σπίτι του, και ότι μετά θέλει να μιλήσουμε “ASAP”.
Πολύ αργότερα, έρχεται στο cm το μήνυμά του, στο οποίο έλεγε ότι το παιδί αυτό ήταν 18 ετών, ότι τον γνώρισε σε ένα munch και ότι αμέσως εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για εκείνον. Όταν, όμως, του είπε την ηλικία του, ο J του έκανε σαφές ότι μέχρι να κλείσει τα 21 δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί το οτιδήποτε μαζί του και να καθήσει να σκεφτεί εάν, όντως, το BDSM ήταν αυτό που ήθελε.
Διαβάζοντας και τις λεπτομέρειες, δεν μπορούσα παρά να αισθάνομαι τυχερή που τον γνώρισα. Το ότι μου έστειλε την φωτογραφία στο mail κι όχι στον λογαριασμό μου στο site για να μην πάει κάτι στραβά και τον εκθέσει, το ότι δεν είπε σε κανέναν τίποτα για το γεγονός επειδή ήταν μόλις 18, το ότι θα μπορούσε πολύ εύκολα να έλεγε «ναι» στο παιδί αλλά δεν το έκανε, απλώς συνεισέφεραν περισσότερα στον θαυμασμό μου και την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό του. Ο J δεν είχε σχέση εκείνη την εποχή. Δεν έβρισκε κάτι που να τον έλκυε, κι γι' αυτόν τον λόγο είχε μπει και στο cm. Ο μικρός τού άρεσε, κι όμως δεν ενέδιδε.
Ο καιρός περνούσε, εγώ άρχισα να τα καταφέρνω ανέλπιστα καλά με το internet, βρήκα τον Αγαπημένο μου, Λατρεμένο Messenger, κι έτσι ήρθε η στιγμή να δω κι εκείνον και να μιλήσουμε Επιτέλους και με εκείνον. O J ήταν ένας πολύ ερωτικός άνδρας. Με απίστευτες εκφράσεις προσώπου, τόσο χαρούμενος που μιλούσαμε, κι ας μην με έβλεπε εκείνος. Όταν θέλαμε κάτι μέσα στην μέρα ή στα μεσάνυχτα, κάναμε αναπάντητες στα κινητά μας και τρέχαμε στον messenger. Ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια και να ήμασταν πολύ κλειστοί φίλοι.
Τότε μπορούσα να έχω φρέσκα και απευθείας νέα για τον μικρό. Κρεμόμουν από τα χείλη του κάθε φορά που έλεγε για κάτι που έκανε. Το μικρό ήταν 100% υποτακτικός. Του το έλεγα από την αρχή, και με κάθε τι που έκανε τόσο πιο πολύ με επιβεβαίωνε. Ήταν τόσο ευαίσθητο, τόσο διακριτικό, τόσο αξιαγάπητο πλάσμα… Πήγαινε στα munch, καθόταν μόνο του σε ένα τραπέζι σε μία γωνία, δεν άνοιγε με κανέναν συζήτηση, έτρωγε μόνο του, και έφευγε όταν έφευγε ο J. Εάν κάποιος το πλησίαζε κάπως, ο J σηκωνόταν και τον έδιωχνε με τρόπο. Τον προστάτευε…
Το είπε και στην Φίλη μας, όταν αρχίσαμε να μιλάμε και οι τρεις μαζί με αυτόν τον Μαγικό Αγαπημένο Messenger. Κάτι είχε καταλάβει αλλά δεν ήταν σίγουρη. Της είπε ότι ο μικρός τού είχε ανακοινώσει ότι δεν θα έκανε άλλη σχέση, και θα περίμενε να κλείσει τα 21, όπως του είχε πει ο J.
Αλλά ο μικρός δεν καθόταν με σταυρωμένα χέρια. Έκανε πράγματα για τον J, που, όταν μου τα έλεγε, τα δάκρυά μου έτρεχαν κορόμηλα στο πληκτρολόγιο! Καταλάβαινα την υποταγή του, και παρ’ ότι ήταν μόλις 18, ήξερα ότι θα έκανε ό,τι του είχε πει. Δεν μπορώ να αναφέρω τι ήταν αυτά, αλλά ήταν τόσο γλυκά, τόσο υποτακτικά, που μας έκανε να σταματάμε να μιλάμε, και να χανόμαστε ο καθένας στις σκέψεις του. Ο μικρός λύγιζε σίδερα με την συμπεριφορά του…
Και μία μέρα δεν άντεξα. Του ζήτησα να τον φέρει σπίτι. Ήθελα να τον δω.
Ο J κανόνισε μία συγκέντρωση στο σπίτι του, με barbeque κτλ. και τον κάλεσε. Όταν ήρθε η ώρα – εννοείται πως δεν είχα κλείσει μάτι εκείνη την νύχτα! – η camera άνοιξε, και δίπλα στην Φίλη μας ήταν το μικρό… Η Φίλη μου μας σύστησε, και ο μικρός γονάτισε αμίλητος μπροστά στον υπολογιστή… Η Φίλη μου κουνούσε το κεφάλι της ικανοποιημένη στην camera, και με ρωτούσε εάν τον βλέπω. Τον έβλεπα… Είχα ακουμπήσει τους αγκώνες στο γραφείο, είχα σταυρώσει τα δάκτυλα μπροστά στο στόμα μου, και δάκρυζα από συγκίνηση…
Ο μικρός ήταν υποτακτικός… Η ομορφιά του ήταν τόσο εύθραυστη, η ευγένειά του γλυκιά, ο τόνος τής φωνής του βαθύς και βελούδινος, δεν κοίταξε ούτε μία φορά στην camera. Δεν μου μιλούσε εάν δεν τον ρωτούσα. Κοκκίνιζε όταν του έλεγα κάτι θετικό ή του ανέφερα τον J. Το σημαντικότερο; Ο μικρός ανταγωνίζονταν σε ερωτισμό τον J άνετα. Άνετα, όμως. Ήταν το πρώτο πράγμα που του είπα όταν ανέβηκε μετά για να μιλήσουμε. Και του είπα, επίσης, τα εξής: «Εάν αυτός ο νεαρός κάνει ό,τι σου είπε, και περιμένει 3 χρόνια, δεν θέλω να είμαι εκεί όταν θα βρεθείτε μόνοι για πρώτη φορά. Ή, μάλλον, περίμενε! Θέλω!». Γελούσαμε, αλλά ήξερε πολύ καλά τι έλεγα…
(Από εδώ και πέρα, δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω να ολοκληρώσω το post… Και μην περιμένετε διορθώσεις. Ό,τι βγει…)
Στις αρχές τού χρόνου, ο J ήταν μαζί μου τηλεφωνικά κάθε μέρα. Συμπαραστάτης, ακροατής, στήριγμα. Του ζητούσα να μου μιλάει για τον μικρό, να ξεχνιέμαι. Και το έκανε. Γιατί ο μικρός μεγάλωσε, και τον Φεβρουάριο είχε γενέθλια: έκλεισε τα 21. Ο μικρός δεν είχε κάνει sex με κανέναν από τότε που γνώρισε τον J. Είχαν συζητήσει τα πάντα κι εκείνος ήταν σύμφωνος. Ήταν πρόθυμος να υπογράψει συμβόλαιο, αλλά με τα εξής όρια: ο J μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε με όποιαν ή όποιον ήθελε, αλλά αν ήταν και εκείνος μαζί θα ήταν μόνο με γυναίκα. Όχι με άλλον άνδρα.
Και τότε ο J μου ανακοίνωσε, ότι λόγω τής πίστης που είχα στον μικρό – τον θεωρούσε κάτι σαν προστατευόμενό μου, εξ αποστάσεως – δεν θα έκαναν τίποτε, μέχρι να ήμουν εγώ καλά, και να ήμουν «εκεί», «μαζί τους». Ήξερε ότι θα μου έδινε τεράστια χαρά. Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι αυτό ήταν, αρχικά, πρόταση τού μικρού…
Από τον Φεβρουάριο μέχρι και εχθές, ο μικρός έκανε ό,τι μπορούσε – όταν έμπαινα στο internet – για να με κάνει να περνάω καλά. Μου έπαιζε κιθάρα, μου μιλούσε για το BDSM, το πόσο αγαπούσε τον J, τι θα έκανε όταν θα γινόταν σκλάβος του, τι θα έκανε εάν ήταν εδώ μαζί μου για να μην στενοχωριέμαι, μου έδειχνε τα πράγματα που του αγόραζε, έπαιρνε αγκαλιά το lap-top και μου έδειχνε τι είχε κάνει στο σπίτι τού J, στην αυλή του, πως πήγαινε στο πανεπιστήμιο, τα πάντα.
Άφηνα ανοικτό το messenger – ήξερε ότι δεν ήθελα να μιλάω – και όποτε περνούσα μπροστά από την οθόνη, αυτό το ευαίσθητο πρόσωπο με μαγνήτιζε και καθόμουν για λίγο και τον χάζευα. Μου μιλούσε, ακόμη κι όταν δεν ήμουν παρούσα… Έλεγα στον J ότι είναι τυχερός, και ότι ο μικρός είναι απίστευτη δύναμη και πηγή ενέργειας. Κι εκείνος συμφωνούσε. Γιατί και ο J είχε λυγίσει με την υποταγή τού μικρού…
Σήμερα, ο μικρός πρόσφερε το training collar του και ένα chastity CB-6000, σε μία τελετή, παρουσία λίγων καλεσμένων και εμένα στο messenger. Η στιγμή ήταν εξαιρετικά συγκινητική, ο μικρός ενθουσιασμένος μεν, ταπεινός δε. Ο J δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτό έγινε. Όταν είπε και την ιστορία, όλοι έμειναν με ανοικτό το στόμα, χειροκροτώντας και συγχαίροντας τον μικρό που κοκκίνιζε σαν παντζάρι. Αλλά έσφιγγαν και το χέρι τού J, για την ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια που έδειξε όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτό το post, είναι αφιερωμένο σε εσάς, J & p.
Εύχομαι να το ζήσετε όσο πιο έντονα γίνεται, για όσο πιο πολύ γίνεται.
J, το αξίζεις.
p, είσαι σπάνιος σκλάβος.
Με κάνατε πολύ ευτυχισμένη, και εύχομαι αυτή την ευτυχία εσείς να την ζείτε στο διπλάσιο.
I really wish I was there…
After the camera was turned off…
I love Y/you, both.
