ΚυρίαΟνομάζομαι (…), είμαι 49 χρονών, μένω στο (…), και έχω μια μικρή επιχείρηση ( (…) αν θέλετε να τη δείτε στο Google). Είμαι 21 χρόνια παντρεμένος με μια πολύ καλή και αξιόλογη γυναίκα που την γνωρίζω από το πανεπιστήμιο και έχουμε δυο γιους.
Κυρία
Πήρα το θάρρος να Σας γράψω, μετά από το τελευταίο σας post «The future is unwritten». Θέλω να Σας ζητήσω να με συγχωρέσετε εκ των προτέρων για το αν θα φανώ αυθάδης ή θρασύς ή αν χρησιμοποιήσω γλώσσα που δεν επιτρέπεται. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόση αμηχανία. Γράφω αυτό το mail πρώτα σε Word για να μην κάνω ορθογραφικά λάθη από την ταραχή μου και μέχρι να φτάσω ως εδώ τα έχω σβήσει και τα έχω ξαναγράψει όλα 100 φορές. Κάθομαι κάθε βράδυ και προσπαθώ να Σας γράψω αλλά όλο το μετανιώνω και ανησυχώ για το πώς θα Σας φανεί και αν θα γίνω πιστευτός.
(…)
Κυρία
Το σκέφτηκα καλά και θέλω να Σας παρακαλέσω με όλο τον σεβασμό να δημοσιεύσετε το mail μου. Υπάρχουν πολλοί άντρες σαν εμένα που θέλουν να Σας πουν τα ίδια πράγματα και δε το αποφασίζουν. Και Εσείς δε το ξέρετε ότι υπάρχουμε εμείς. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα δείγμα όσων θα ήθελαν να Σας γράψουν και εκείνοι και δε το αποφασίζουν γιατί είναι σίγουροι ότι δε θα γίνουν πιστευτοί. Ξέρω ότι παίρνετε πολλά γράμματα σαν το δικό μου και ξέρω ότι δεν υπάρχει τρόπος να Σας πείσω πως ό,τι θα γράψω το εννοώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και το πιστεύω. Ξέρω ότι το πιο πιθανό είναι να μη το δημοσιεύσετε ή να σβήσετε όσα θα γράψω για Εσάς προσωπικά επειδή είναι κολακευτικά. Σας παρακαλώ όμως γονατιστός να μη το κάνετε Κυρία, γιατί ό,τι θα γράψω είμαι σίγουρος ότι εκφράζει πολλούς, ακόμα και αν ξέρω ότι δε θα είναι το καλύτερο mail που έχει γραφτεί γιατί γράφω και τρέμω……. Είναι η πρώτη φορά που αποκαλώ μία Αφέντρα Κυρία και το εννοώ……
(…)
Κυρία
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από την αρχή. Τα Χριστούγεννα του 09 ήταν τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωής μου. Η επιχείρηση άρχισε να μη πηγαίνει καλά, δεν είχα πει τίποτα σπίτι, δεν ήξερα τι να κάνω. Έπρεπε να απολύσω άτομα που είχα μαζί μου από την αρχή γιατί οι παραγγελίες είχαν πέσει κατακόρυφα. (…) Κάθε Χριστούγεννα έχουμε κόσμο στο σπίτι και κάνουμε τραπέζι αλλά εκείνα εγώ ήμουν συνέχεια σχεδόν στο γραφείο μου και έπινα μόνος μου. Σέρφαρα στο ίντερνετ χωρίς ενδιαφέρον για να μην σκέφτομαι. Και τότε έπεσα στο μπλογκ Σας…….
Κυρία
Από τότε που ήμουν φοιτητής συνειδητοποίησα ότι είμαι υποτακτικός, μαζοχιστής-υποτακτικός. Στα χρόνια μου τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Το μόνο που έκανε πιο εύκολη την κατάσταση ήταν ότι εγώ σπούδασα στην Αγγλία και εκεί είχα ερεθίσματα που είχαν σχέση με αυτό που ήμουν. Αλλά με τον λάθος τρόπο….. Σε ένα κλαμπ κοντά στο πανεπιστήμιο διοργάνωναν κάθε τόσο μία kinky βραδιά. Πήγαιναν υποτίθεται «Αφέντρες» και για κάποιες λίρες σε οδηγούσαν σε ένα πριβέ χώρο στο υπόγειο που λειτουργούσε μόνο γι' αυτό το βράδυ, σε έβαζαν να τους γλύψεις τα πόδια, και σε άφηναν να τελειώσεις σε ένα προφυλακτικό. Διάφοροι φίλοι μου με τράβαγαν να πάω μαζί τους και γω τους έλεγα ότι ούτε πεθαμένο δε θα με πήγαιναν εκεί. Εκείνοι έκαναν χαβαλέ και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι για μένα ήταν μεγάλη ασχήμια, και δεν μπορούσα και γω να τους το εξηγήσω. Τα χρόνια πέρασαν, παντρεύτηκα και έκρυβα αυτό το μυστικό που με τρώει τόσα χρόνια. Η γυναίκα μου δεν ξέρει τίποτα γιατί όταν σκέφτηκα να της το πω σκέφτηκα ότι δεν θα είχε κανένα νόημα. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Την αγαπώ, είναι πολύ καλή μητέρα, πολύ καλή σύντροφος, αλλά δεν είναι η Γυναίκα που ονομάζω εγώ Γυναίκα. Την σέβομαι, δεν υπάρχει κάτι που να έχει ζητήσει και να μην της το έχω προσφέρει αλλά το μέρος του εαυτού μου που θα ήθελα να προσφέρω δεν μπορεί να το αγγίξει και το λάθος δεν είναι δικό της. (…)
Κυρία
Η Γυναίκα που είχα πάντα στο μυαλό μου είστε Εσείς. Όταν βρήκα το μπλογκ Σας νόμιζα ότι έπεσα σε χρονοδίνη. Δεν ξέρω πόση ώρα διάβαζα καπνίζοντας ένα βουνό τσιγάρα αδειάζοντας μισό μπουκάλι ουίσκι… Όλη την ώρα όλο και κάποιος έμπαινε και άνοιγα την σελίδα των παραγγελιών και τους έλεγα πως πρέπει να ετοιμαστώ για την απογραφή και δεν μπορούσα να πάω μέσα. Κάνατε εκείνα τα Χριστούγεννα όμορφα, Κυρία. Δάκρυζα μπροστά στον υπολογιστή με αυτά που γράφατε και αισθανόμουν τη ζήλια να μου τρώει την καρδιά για τον Χ. Σκεφτόμουν που ήσασταν τόσα χρόνια Κυρία, πόσο τυχερός είναι ο Χ που είναι σκλάβος Σας, πόσο ωραία είναι η ζωή Σας, και πόσο δυστυχής είμαι που δεν είμαι εγώ στη θέση του… Μου έκανε εντύπωση που μια Κυρία σαν Εσάς είναι μέσα στο cm. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι Εσείς Είστε εκεί μέσα. (…) Το 2004 είχα μπει και γω. Τότε σκεφτόμουν να κάνω την ανατροπή στη ζωή μου και έλεγα να μη το βάλω κάτω, να προσπαθήσω και ό,τι γίνει. Αφέντρες δεν υπήρχαν πολλές. Από Ελλάδα ήταν ελάχιστες, όλες επαγγελματίες. Και βρήκα τότε μια «Κυρία» η οποία έλεγε ότι ήταν lifestyle και με τα πολλά με κάλεσε στο χώρο της και μου είπε πόσο. Είπα μέσα μου να πάω να δοκιμάσω επιτέλους να δω πως θα είναι. Το βράδυ που είχαμε ραντεβού ήμουν αποφασισμένος να το ζήσω έστω και έτσι. Αλλά όταν έφτασα στα φανάρια του Πανελλήνιου έκανα επιτόπου και πάτησα τέρμα το γκάζι μέχρι τα δικαστήρια. Πάρκαρα απέξω και χτυπούσα με τις γροθιές μου το τιμόνι και το ταμπλό. Τι πήγαινα να κάνω Κυρία…… Σκέφτηκα τη γυναίκα μου και τι φταίει να κάνω κάτι τόσο εξευτελιστικό για εμένα και περισσότερο για κείνη. Δε θα με πείραζε να χωρίσω εάν έβρισκα την Κυρία που είχα στο μυαλό μου αλλά όχι να υποτιμήσω την οικογένεια μου για να εκσπερματώσω σε μια βίζιτα. (…)
(…)
Κυρία
(…) Όλα αυτά Σας τα γράφω αναλυτικά για να καταλάβετε ότι δεν λέω ψέματα. Ξέρω ότι θα με καταλάβετε. Έχετε ένα post που γράφει κάποιος music slave και λέει ότι η εκσπερμάτωση μπορεί να σε βάζει για ύπνο αλλά δεν είναι αυτό που θέλεις και αυτό σε στοιχειώνει. Δεν ήθελα Κυρία να το σκέφτομαι και να σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Αυτό που ζητούσα ήταν πάντα μία Κυρία με κεφαλαία γράμματα, ήθελα να υποταχτώ σε Εκείνη και να με κάνει όποιον θέλει και ό,τι θέλει, αυτό ήταν το όνειρό μου, αλλά αυτό δεν συνέβη….. Αυτό που μπορούσα να κάνω ήταν να γραφτώ συνδρομητής σε ένα αγγλικό περιοδικό το οποίο έπαιρνα με χίλιες επιφυλάξεις στο γραφείο και εκεί διάβαζα για το lifestyle και όλη την αλήθεια. Μετά μπήκα στο ίντερνετ και εκεί τα πράγματα άρχισαν να παραμορφώνονται. Ήξερα ότι εξυπηρετούσαν άλλους σκοπούς αλλά ευτυχώς διάβαζα και διαβάζω ό,τι υπάρχει από lifestyle γιατί αυτό ήθελα πάντα. Έτσι τα Χριστούγεννα του 09 βρήκα και το δικό σας μπλογκ που ήταν μία αποκάλυψη για τα ελληνικά δεδομένα. Κυρία, μιλάτε στις καρδιές όλων μας. Ήθελα να Σας γράψω από την πρώτη στιγμή αλλά φοβόμουν (συγνώμη που θα το πω) ότι και Εσείς μετά το lifestyle θα λέγατε ότι τελικά είστε επαγγελματίας. Πόσο έξω έπεσα….. Μετά σκεφτόμουν να Σας γράψω κάθε φορά που ανεβάζατε ένα καινούργιο post αλλά το μετάνιωνα για το λόγο που Σας εξήγησα. Μέχρι που διάβασα το τελευταίο Σας και δεν άντεξα άλλο. Διαβάζω τα εξής μπλογκς: (...). Αλλά με το δικό Σας «The future is unwritten» ήθελα στο τέλος να χειροκροτήσω!
Κυρία
(…) Με έχετε κάνει να Σας αγαπάω και σκέφτομαι συνέχεια αν καταφέρνετε να κάνετε ανθρώπους καλύτερους από τα γραπτά σας, πόσο καλύτερους μπορείτε να τους κάνετε με ένα άγγιγμά σας…. Αν μπορείτε να αγγίζετε τόσο πολύ έναν άνθρωπο που το είχε κοιμίσει όλο αυτό που κρύβει μέσα του, σκέφτομαι πόσο τυχερός είναι ο Χ που Σας ζει από κοντά, μαζί Σας….. Πιστεύω ότι έχετε τα ωραιότερα χέρια, ότι το άγγιγμά τους θα είναι μαγικό, ότι μπορεί να μεταμορφώνει, και πιστεύω ότι ένα άλλο που έχετε πανέμορφο είναι τα μάτια Σας….. Αυτά πρέπει να σε σκλαβώνουν πρώτα από μία Κυρία όπως την εννοώ εγώ. (…) Αυτό είναι το μεγαλείο στη Γυναίκα που όλοι την κρίνουν ως «σκληρή». Δεν είναι οι φωνές Κυρία αυτό που χαρακτηρίζει την Αφέντρα. Είναι να παραδέχεται ότι κλαίει, όπως Εσείς. Λέτε πως αν δεν είναι αυτό τότε δεν είναι και το άλλο. Γι' αυτό και γω θα Σας απαντήσω πως αν δεν θέλατε να αγγίζετε, τίποτε δεν θα σας άγγιζε. Και Εσείς μας αγγίζετε όλους. Δεν υπάρχει τίποτα που διαφωνώ με όσα γράφετε, όλα είναι αλήθεια. Εκτός από το ότι δεν είστε σαδίστρια. Θα μου επιτρέψετε να Σας πω (και Σας ζητώ συγνώμη….) ότι είστε για μένα η μεγαλύτερη σαδίστρια που έχω γνωρίσει. Το ότι σας αρέσει να ξενερώνετε τους άλλους είναι δείγμα σαδισμού. Και αν δεν Σας το έχει πει κανείς, επιτρέψτε μου να σας πω ότι για μένα είναι σίγουρο. Και ξέρω ότι είστε γνήσια σαδίστρια γιατί είστε τόσο σκληρή με τον εαυτό Σας πρώτα και ύστερα με όλους τους άλλους. Πρέπει να με πιστέψετε γιατί σαν υποτακτικός-μαζοχιστής μπορώ να καταλάβω πότε μία Γυναίκα μου βγάζει αυτό που αισθάνομαι και έχω θαμμένο χρόνια τώρα…… Για μένα η Αφέντρα-Σαδίστρια δεν είναι μια Γυναίκα που ξεσπάει πάνω μου. Είναι μια Γυναίκα που έχει τον έλεγχο (τον Αυστηρό έλεγχο) της δικής Της ζωής και της δικής μου, που ξέρει να τιμωρεί χωρίς να μισεί, που αγαπάει τον σκλάβο Της και τον μεταχειρίζεται με τον σκληρότερο τρόπο αλλά με τον πιο δίκαιο. Έτσι είμαι σίγουρος ότι Είστε κι Εσείς…… (…)
(...)
Κυρία
Κάθε πρωί ακούω το rock the Casbah στο αυτοκίνητο στο δρόμο προς το γραφείο, και είναι σαν να Είστε εκεί καθισμένη στο πίσω κάθισμα και καπνίζετε σιγοτραγουδώντας το με τα μαλλιά λυμένα…. Θα ήθελα να Σας έστελνα και γω κασέτες, γιατί είμαι σίγουρος ότι από την φωνή μου και μόνο θα καταλαβαίνετε ότι τα πιστεύω όλα όσα Σας γράφω. (…) Δυστυχώς είμαι σίγουρος ότι σας γράφουν και άλλοι όπως εγώ και ό,τι Σας λέω δεν μπορεί να συγκριθεί με ό,τι Σας υπόσχονται…. Ο Χ είναι ο πιο τυχερός σκλάβος γιατί βρήκε την πιο σπάνια Γυναίκα στην Ελλάδα και ο πιο υπερήφανος που η Αφέντρα του είναι η πιο διάσημη και αγαπητή στο ίντερνετ. Αν δεν υπήρχε ο Χ δεν ξέρω τι θα ήμουν ικανός να έκανα Κυρία…. (…) Μου έχετε αλλάξει και το λεξιλόγιο! Λέω συνέχεια το «όμως», το «λοιπόν», το «δεν υπάρχει περίπτωση», το «διάολε» και άλλα που συνηθίζετε να λέτε και αισθάνομαι σαν να μου τα έχετε διδάξει Εσείς….
Κυρία
Μπορεί να μην έχει ελπίδες κανείς από μας με Εσάς πια αλλά πρέπει να ξέρετε ότι μας δίνετε δύναμη για πολλά πράγματα. Μας δίνετε αξία με αυτά που λέτε για εμάς. Καμμιά Αφέντρα δεν μιλάει έτσι για τους άντρες και Εσείς μας αγαπάτε πραγματικά. Εμένα μου δίνετε δύναμη και σε αυτό που περνάω με τη δουλειά μου. Η εταιρία μου ήταν με 130 άτομα προσωπικό και τώρα δεν ξέρω αν πρέπει να μείνουν πέντε με το ζόρι…. (…) Με αυτό το post που αναρτήσατε Κυρία παίρνω δύναμη από Εσάς. Δεν θα το βάλω κάτω θα Σας σκέφτομαι και θα το προσπαθώ κάθε μέρα. Περιμένω την κάθε ανάρτησή Σας Κυρία με αγωνία….. Η αγαπημένη μου μέρα είναι η Κυριακή…. Κάνω ό,τι πρέπει να κάνω με τις οικογενειακές υποχρεώσεις και το βράδυ αργά κάθομαι στον υπολογιστή και κάνω refresh ξανά και ξανά στο μπλογκ Σας μέχρι να φανεί η νέα ανάρτηση. Μου δίνει μεγάλη χαρά ότι Είστε εκεί έξω κάπου και γράφετε και γω περιμένω να Σας διαβάσω…. Κάνατε τις Κυριακές όμορφες Κυρία όπως εκείνα τα Χριστούγεννα που δεν θα ξεχάσω ποτέ….. Μην σταματήσετε ΠΟΤΕ να γράφετε Κυρία. Είναι το μόνο που μπορούμε να έχουμε από Εσάς, δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μας…. Για μένα οι Δευτέρες είναι πια οι πιο δύσκολες αλλά με τα δικά Σας posts και ιδίως με το τελευταίο σκέφτομαι αλλιώς, ακόμα κι αν όλα ίσως έχουν τελειώσει….
Σας ευχαριστώ που υπάρχετε……
(…)
Εκτός από το να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια, έχω να πω 3 πράγματα:
1. Αν δεν ήξερα ότι υπάρχουν άνδρες σαν εσάς, δεν θα ήμουν αυτή που είμαι.
2. Ποτέ, ποτέ, ποτέ το Rock the Casbah το πρωΐ, όταν ξυπνάτε.
3. Αγαπητέ.
Τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Τώρα αρχίζουν όλα.
