25.10.09

Sleeping With The Enemy

Πρέπει να ήταν περασμένες τρεις.
Νύσταζα.
Όλοι οι άλλοι διασκέδαζαν ακόμη στη αίθουσα δεξιώσεων κι εγώ έπρεπε να σκεφθώ τι θα έκανα με το πτώμα που βρίσκονταν φαρδύ-πλατύ στη μοκέτα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι νευριασμένη και μπήκα στο μπάνιο.
Γέμισα το ποτήρι με νερό και επιστρέφοντας τον έκανα μούσκεμα.
Η αντίδρασή του ήταν μάλλον υποτονική.
Προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια και προσφέρθηκα να επισπεύσω την προσπάθειά του.
Τον χαστούκισα.
Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα.

-Κοιμόσασταν; τον ρώτησα χαμηλόφωνα με πλαστή ευγένεια.
Δεν απάντησε.
Τον έπιασα από την γραβάτα, ανασηκώνοντας το κεφάλι του.
-Θα μπω για μπάνιο. Μέχρι να βγω από αυτήν την πόρτα, να έχετε γδυθεί και να έχετε ξαπλώσει. Χωρίς λόγια. Έχουμε συνεννοηθεί; του είπα μέσα από τα δόντια.
Προσπάθησε να κουνήσει καταφατικά το κεφάλι του.
-Πολύ καλά, σχολίασα, πάλι μέσα από τα δόντια.

Μπήκα στο μπάνιο, αφαίρεσα το μακιγιάζ, έκανα ντους και βγήκα με την πετσέτα.
Πιο πολύ κινδύνευα από το κομοδίνο, παρά από έναν ψιλο-χοντρο.

Τον βρήκα σκεπασμένο μέχρι τ' αυτιά.
Στάθηκα στο πλάι του κρεβατιού.
Μέσα μου έβραζα. Απ' έξω μου, όμως, ήμουν κυρία.
Νευριασμένη. Αλλά κυρία...

-Ok. Δεν ξέρω τι είχατε στο μυαλό σας όταν ερχόσασταν στο δωμάτιό μου αλλά θα σας πω τι δεν είχατε. Είμαστε σε ένα ξένο μέρος, σε μία μικρή πόλη, σε έναν όροφο που κλείστηκε για τους καλεσμένους του συγκεκριμένου γάμου. Και αυτή τη στιγμή, ένας-ένας επιστρέφει στο δωμάτιό του. Εάν εγώ επέστρεφα με τους τελευταίους, θα είχαμε γίνει θέμα. Γιατί όλοι οι άλλοι θα είχαν την χαρά να δουν τα χάλια σας! Έξω από την δική μου πόρτα.

Πήγα στο τηλέφωνο, κάλεσα τη réception και ζήτησα αφύπνιση για τις 06.30.
Χωρίς να τον κοιτάξω, του είπα:
-Μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο, φροντίστε να εξαφανιστείτε.
2 πράγματα να έχετε στο μυαλό.
1. εάν σας δει κάποιος να βγαίνετε, θα το μετανοιώσετε.
2. εάν ξανασυναντηθούμε κάπου με την αγέλη σας, και πιάσω κάποιον από εσάς να με κοιτάζει, για τον οποιονδήποτε λόγο, θα το μετανοιώσετε παρέα.
Γύρισα και τον κοίταξα.
-Είμαι σαφής;
Κούνησε το κεφάλι έντονα καταφατικά.
-Πολύ καλά, του είπα. Και άλλα 2 πράγματα που πρέπει να ξέρετε. Το ένα δεν σας ενδιαφέρει καθόλου, το άλλο σας ενδιαφέρει πολύ.
1. κοιμάμαι γυμνή
2. ροχαλίζω

Κατέβασε τα σκεπάσματα για να ελευθερώσει το στόμα του.
Χαμογελούσε. Ντροπαλά. Συναγερμός.
-Το ένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το άλλο με ενδιαφέρει πολύ..., είπε χαμηλόφωνα.

Φυσικά, σκέφτηκα... Τελικά, ψιλο...
Έβγαλα τις ωτοασπίδες από την τσάντα μου και τις άφησα στο κομοδίνο του.
-Αν δεν τις βάλετε στα αυτιά σας, πιθανόν να σας χρησιμεύσουν σε περίπτωση που θα θελήσετε να ταπώσετε την βρύση της μπανιέρας. Γυρίστε τώρα από την άλλη.

Στις 06.30 ξύπνησα μες στα νεύρα... Το τηλέφωνο δεν το άκουσα. Οι ήχοι, όμως, κάποιου που κάτι κάνει μέσα στον χώρο που κοιμάμαι, με τρελαίνουν...
Ανασηκώθηκα στους αγκώνες μου και τον είδα σχεδόν από πάνω μου, με απλωμένο το χέρι του που κρατούσε ένα χαρτί. Έγινα έξω φρενών...
Κοκκάλωσε.
Μάζεψα όση υπομονή είχα.
-Πάρτε το ραβασάκι σας και εξαφανιστείτε, του είπα σφυρίζοντας σαν οχιά. Με τον Β είμαστε φίλοι, όχι ζευγάρι. Εντάξει;

Μέσα από το λίγο φως που έμπαινε από την κουρτίνα που δεν είχα τραβήξει καλά, τον είδα να λάμπει ολόκληρος! Εγώ νύσταζα κι αυτός ήταν μες στην τρελή χαρά!
Ξεκίνησε να φύγει και σταμάτησε. Γύρισε κάτι να πει.
-Έχετε φύγει, λέμε! του είπα χαμηλόφωνα, κλείνοντας τα μάτια από τον εκνευρισμό.

Κι έφυγε.