Ok...
Θα προσπαθήσω να τα πάρω με την σειρά...
Μπήκα να ρίξω μία ματιά στα mail σας και να κάνω ένα μικρό σκαρίφημα στο blog, με σκοπό να το ολοκληρώσω αύριο-μεθαύριο. Πολύς καιρός απουσίας, τουλάχιστον να απαντήσω σε μερικές από τις ερωτήσεις σας.
Αλλά...
Εκτός τού ότι έπαθα σοκ από τα γραπτά σας - για διάφορους λόγους, σημαντικούς για εμένα - μπαίνω και στο blog, κι εκεί κάπου χάθηκα...
Πρώτα από όλα, άλλαξε - χωρίς να με ρωτήσει... - εμφάνιση και λειτουργία. Ήθελα να ήξερα ποιος τους είπε ότι τα καταφέρνω;! Έφαγα τα νειάτα μου να ψάχνω να βρω την άκρη! Κι εκεί που κάτι βρήκα, ανακαλύπτω ότι υπάρχουν στατιστικά... Ok... Δεν ξέρω ποιος μου κάνει πλάκα... Κάποιοι, κάποτε μού έλεγαν να υπολογίζω τα τριπλάσια αποτελέσματα από τα αναγραφόμενα στο profil. Ok... Το καταλάβαινα ότι τους αρέσει το blog, ότι το υποστηρίζουν, και ότι ήταν λογικό να είναι και λιγάκι υπερβολικοί. Από την άλλη, με ψιλοέπειθαν, διότι η μέτρηση στο blog είναι για τις εμφανίσεις του profil.
Ok...
Τα τριπλάσια αποτελέσματα, είναι 18.000.
Όχι τα διπλάσια και από αυτά...
37.793...
37.793...;
37.793...;!
Κάθομαι σαν τον μαλάκα από τις 21:00(;)-22:00(;), και το κοιτάζω...
Και έχει πάει 01:00...
Και δεν το πιστεύω...
Δεν μου έχει φύγει ο ύπνος μόνο...
Μου έχει φύγει κι η μαγκιά, λέμε...
Πρώτη σε επισκεψιμότητα η Ελλάδα, με δεύτερες τις Η.Π.Α. και τρίτη την Γερμανία.
Με διαβάζει και ο απόδημος Ελληνισμός;!
Θα μου στρίψει απόψε... δεν υπάρχει περίπτωση!
Ξέρω ότι πολλοί από εσάς θα χαρούν, αλλά, πραγματικά, νόμιζα πως θα είμασταν εμείς κι εμείς, και όχι όλο αυτό... Εάν το δικό μου ιστολόγιο αφήνει ένα διαφορετικό λιθαράκι κάθε φορά στην "υποκουλτούρα" αυτή που λέγεται BDSM, και κάποιοι το βρίσκουν ενδιαφέρον και - ιδιαιτέρως - αληθινό, δεν έχω λόγια...
Ειλικρινά...
Αυτά, σε ό,τι αφορά τους αριθμούς.
Για τους ανθρώπους, τώρα...
Τα mail σας είναι γεμάτα ερωτήσεις, ενδιαφέρον, χιούμορ, νοιάξιμο.
Όταν πριν περίπου έναν μήνα είχα αποπειραθεί να γράψω, διάβασα μερικά, και συνειδητοποίησα ότι εσείς όλο αυτό το διάστημα νοιαζόσασταν για εμένα περισσότερο από ό,τι νοιαζόμουν εγώ τον εαυτό μου... Το άλλο πρωΐ, όταν ξύπνησα, θυμήθηκα αυτό το τραγούδι.
Κι από τότε το ακούω καθημερινά να παίζει μες στο μυαλό μου.
Αυτή είναι η απάντησή μου σε όσους ρωτούν πως είμαι.
Άλλες απαντήσεις (πολύ συγκεντρωτικά).
Παθητικότητα και εξυπνάδα.
Χμ...
Ωραίες ερωτήσεις αυτές.
Εμένα με απασχόλησαν πολύ σαν άτομο, από νωρίς.
Αν μπορεί ένα έξυπνο άτομο να είναι παθητικό, εάν ένα χαζό να είναι δραστήριο - ενεργητικό, εάν προτιμάτε τα αντίθετα επίθετα.
Η απάντησή μου δεν έχει να κάνει με το BDSM, όπως και οι ερωτήσεις σας, εξ άλλου.
Λοιπόν, υπάρχουν πολλοί έξυπνοι που δεν ξεχωρίζουν, διότι είναι παθητικοί. Μην κολλάτε στην λέξη. Η ουσία είναι μία όταν λέμε "παθητικός". Απλά, τεμπέλης. Υπό αυτή την έννοια, ένας έξυπνος άνθρωπος μπορεί να είναι παθητικός. Ας τον πούμε, επομένως, "θεωρητικό". Πλήθος από αυτούς στην ιστορία. Συγγραφείς, επιστήμονες, φιλόσοφοι. Πως το διαπιστώνει κανείς; Και πάλι απλά: αυτά που έχουν αφήσει γραπτά - = θεωρία -, είναι μαγικά και μπορούν να σου αλλάξουν την ζωή. Βλέποντας, ωστόσο, την δική τους, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς: "μα, καλά, αυτός είπε αυτό κι αυτό κι αυτό... πως είναι δυνατόν να είχε τόσο σκατά ζωή;!". Ξανά, απλά: είχε το μυαλό ανοιχτό αλλά καθόταν με σταυρωμένα χέρια. Υπό μία άλλη έννοια, ναι, είναι ουσιαστικά ηλίθιοι. Το να έχεις "στα χέρια" τα καλύτερα - όποια κι αν είναι αυτά - και να μην κάνεις τίποτα για να τα αξιοποιήσεις, σε κάνει μεγάλο μαλάκα. Η εξυπνάδα, από την άλλη, δεν σε κάνει πάντα ενεργητικό. Η ενέργεια, όμως, πάντα θα σε κάνει οξυδερκή. Διότι, και να υστερείς πνευματικά - που δεν υπάρχει κάτι τέτοιο για εμένα, το έχεις, απλά είσαι πολύ τεμπέλης για να το χρησιμοποιήσεις και να το αναπτύξεις, εκτός κι αν με ρωτάτε για παθολογίες, οπότε εκεί υπάρχει πρόβλημα, και δεν νομίζω να έπασχε ποτέ κανείς από αυτούς που αναφέρω εγώ ή που έχετε εσείς κατά νου... - όταν κινείσαι, όλα κινούνται. Διότι η ενέργεια έλκει τα πάντα κι έρχονται σε εσένα.
Τι σημαίνει αν εμείς που ανήκουμε στο BDSM έχουμε απωθημένα;
Αυτοί που δεν ανήκουν, δεν έχουν;
Σοβαρευτείτε.
Τον Νέρωνα, τον έχετε ακουστά; Τον Καλλιγούλα; Δεν έχω διαβάσει πουθενά ότι ανήκαν στον χώρο... Εκτός κι αν εσείς έχετε άλλη πληροφόρηση... Οι ταυρομαχίες γίνονται από φιλευσπλαχνία; Και οι ταυρομάχοι ανήκουν στο BDSM; Εκείνοι που σηκώνονται μαύρα χαράματα για να σκοτώσουν τα αθώα πετεινά τού ουρανού; Κι αυτοί στο BDSM; Τι λες... Δεν το είχα σκεφθεί... Εκτός κι αν όλα αυτά δεν υποκινούνται από απωθημένα... Να μου το πείτε, να διορθώσω την ανάρτηση...
Δεν έχω νεύρα.
Έχω νεύρο.
Τα νεύρα είναι θυμός.
Το νεύρο είναι ενέργεια.
Θυμώνω εξαιρετικά δύσκολα.
Ελάχιστοι άνθρωποι με έχουν δει θυμωμένη. Μπορώ να εκνευριστώ - στιγμιαίος θυμός - όταν ο ταξιτζής δεν έχει ρέστα από €10, όταν η ταρίφα δείχνει €7 (...) ή όταν βλέπω αυτοκίνητα να περνούν με κόκκινο ή από Stop. Αλλά για να θυμώσω, σημαίνει ότι έχω ξεπεράσει τα όριά μου. Κι αυτά που με κάνουν να θυμώνω, είναι τρία πράγματα σε μεγάλες δόσεις. Και τα τρία συγγενικά μεταξύ τους: μαλακία - παθητικότητα - ψέμα.
Ναι.
Πιστεύω ακράδαντα στο Ντετερμινισμό. Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο, τίποτα ανεξήγητο στον κόσμο. Όλα έχουν λόγο ύπαρξης και σκοπό. Όλα είναι συναρτήσεις, όλα έχουν μίαν εξήγηση. Τύχες, μοίρες, σκατά, είναι για ανίκανα ανθρωπάκια. Για όσα δεν έχουν μυαλό να πράξουν αλλά πάντα μία δικαιολογία για να κρυφτούν πίσω της. Ό,τι μας παρουσιάζεται θέλει υπομονή, αντοχή και επιμονή. Και τότε βρίσκεις και τον λόγο ύπαρξης και τον σκοπό. Μπορεί να σου πάρει χρόνο αλλά θα τα βρεις. Δεν υπάρχει "δεν μπορώ". Υπάρχει μόνο "δεν θέλω". Όταν θέλουμε κάτι, το μυαλό μας είναι δομημένο να τρέχει μόνο του προς εκείνη την κατεύθυνση. Και στον δρόμο βρίσκει λύσεις. Σαν τα κουτιά. Τα ανοίγει ένα-ένα, μέχρι να βρει που κρύβεται αυτό που ψάχνει. Ο άνθρωπος δεν σταματά όταν θέλει κάτι. Μην μπερδεύετε εκείνους που φαντασιώνονται. Εκείνοι θέλουν 3.000.000 πράγματα. Αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Τι να βρουν τα παθητικά ανθρωπίδια; Ή τι να ζήσουν; Το ανύπαρκτο; Δύσκολα.
Είστε πολύ περίεργοι για το που θα καταλήξει η ιστορία τού Ψ.
Παρ' όλα αυτά, την βαριέστε θανάσιμα.
Εγώ να δείτε...
Και θα το καταλάβετε συντόμως.
Υπομονή...
Και κάπου εδώ θα κλείσω για τώρα.
Όσος καιρός κι αν έχει περάσει, δεν θα παραλείψω να απαντήσω σε κανέναν.
Σας ευχαριστώ για τα mail, για τα καλά σας λόγια και για το ενδιαφέρον σας.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι με ψάχνετε τις Κυριακές.
Θέλω να πιστεύω ότι και οι Δευτέρες είναι εξ ίσου καλές καμμιά φορά...
Ήταν χαρά μου που ξαναέγραψα.
Τι σημαίνει αν εμείς που ανήκουμε στο BDSM έχουμε απωθημένα;
Αυτοί που δεν ανήκουν, δεν έχουν;
Σοβαρευτείτε.
Τον Νέρωνα, τον έχετε ακουστά; Τον Καλλιγούλα; Δεν έχω διαβάσει πουθενά ότι ανήκαν στον χώρο... Εκτός κι αν εσείς έχετε άλλη πληροφόρηση... Οι ταυρομαχίες γίνονται από φιλευσπλαχνία; Και οι ταυρομάχοι ανήκουν στο BDSM; Εκείνοι που σηκώνονται μαύρα χαράματα για να σκοτώσουν τα αθώα πετεινά τού ουρανού; Κι αυτοί στο BDSM; Τι λες... Δεν το είχα σκεφθεί... Εκτός κι αν όλα αυτά δεν υποκινούνται από απωθημένα... Να μου το πείτε, να διορθώσω την ανάρτηση...
Δεν έχω νεύρα.
Έχω νεύρο.
Τα νεύρα είναι θυμός.
Το νεύρο είναι ενέργεια.
Θυμώνω εξαιρετικά δύσκολα.
Ελάχιστοι άνθρωποι με έχουν δει θυμωμένη. Μπορώ να εκνευριστώ - στιγμιαίος θυμός - όταν ο ταξιτζής δεν έχει ρέστα από €10, όταν η ταρίφα δείχνει €7 (...) ή όταν βλέπω αυτοκίνητα να περνούν με κόκκινο ή από Stop. Αλλά για να θυμώσω, σημαίνει ότι έχω ξεπεράσει τα όριά μου. Κι αυτά που με κάνουν να θυμώνω, είναι τρία πράγματα σε μεγάλες δόσεις. Και τα τρία συγγενικά μεταξύ τους: μαλακία - παθητικότητα - ψέμα.
Ναι.
Πιστεύω ακράδαντα στο Ντετερμινισμό. Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο, τίποτα ανεξήγητο στον κόσμο. Όλα έχουν λόγο ύπαρξης και σκοπό. Όλα είναι συναρτήσεις, όλα έχουν μίαν εξήγηση. Τύχες, μοίρες, σκατά, είναι για ανίκανα ανθρωπάκια. Για όσα δεν έχουν μυαλό να πράξουν αλλά πάντα μία δικαιολογία για να κρυφτούν πίσω της. Ό,τι μας παρουσιάζεται θέλει υπομονή, αντοχή και επιμονή. Και τότε βρίσκεις και τον λόγο ύπαρξης και τον σκοπό. Μπορεί να σου πάρει χρόνο αλλά θα τα βρεις. Δεν υπάρχει "δεν μπορώ". Υπάρχει μόνο "δεν θέλω". Όταν θέλουμε κάτι, το μυαλό μας είναι δομημένο να τρέχει μόνο του προς εκείνη την κατεύθυνση. Και στον δρόμο βρίσκει λύσεις. Σαν τα κουτιά. Τα ανοίγει ένα-ένα, μέχρι να βρει που κρύβεται αυτό που ψάχνει. Ο άνθρωπος δεν σταματά όταν θέλει κάτι. Μην μπερδεύετε εκείνους που φαντασιώνονται. Εκείνοι θέλουν 3.000.000 πράγματα. Αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Τι να βρουν τα παθητικά ανθρωπίδια; Ή τι να ζήσουν; Το ανύπαρκτο; Δύσκολα.
Είστε πολύ περίεργοι για το που θα καταλήξει η ιστορία τού Ψ.
Παρ' όλα αυτά, την βαριέστε θανάσιμα.
Εγώ να δείτε...
Και θα το καταλάβετε συντόμως.
Υπομονή...
Και κάπου εδώ θα κλείσω για τώρα.
Όσος καιρός κι αν έχει περάσει, δεν θα παραλείψω να απαντήσω σε κανέναν.
Σας ευχαριστώ για τα mail, για τα καλά σας λόγια και για το ενδιαφέρον σας.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι με ψάχνετε τις Κυριακές.
Θέλω να πιστεύω ότι και οι Δευτέρες είναι εξ ίσου καλές καμμιά φορά...
Ήταν χαρά μου που ξαναέγραψα.
