Όσο και να αντιλαμβάνεσαι ότι με κάποιον επικοινωνείς απροσδόκητα καλά, έχεις τις επιφυλάξεις σου. Ιδιαίτερα, εάν το θέμα σου είναι κάτι τόσο προσωπικό, όπως το BDSM.
Καθώς οι συναντήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, οι συζητήσεις γίνονταν δύσκολες.
Έπρεπε να ειπωθούν πράγματα, και από τη δική μου και από τη δική του πλευρά, που δεν ξέραμε ούτε πως θα φανούν, ούτε πως θα ακουστούν ή αν οι εντυπώσεις που θα αφήναμε φεύγοντας, ήταν οι σωστές. Είχαμε μία εβδομάδα, περίπου, καιρό, για να επεξεργαστούμε όλο αυτό που συνέβαινε. Και όταν ξαναβρισκόμασταν και σκανάραμε τα λεχθέντα, κανείς δεν είχε καταλάβει κάτι διαφορετικό, ούτε τον πείραζε κάτι, αντιθέτως, ξεκινούσαμε νέες ανασκαφές.
Τα 2ήμερα δεν ήταν πάντα ολόκληρα.
Ρυθμίζαμε τον χρόνο συνάντησης και τη διάρκεια παραμονής, βάσει της εργασίας μου.
Κάποιο Σαββατοκύριακο, του ανακοίνωσα ότι το επόμενο θα πρέπει να φύγω εκτός. Ο προορισμός ήταν, ναι μεν, κοντά αλλά θα επέστρεφα μεσάνυχτα, οπότε έπρεπε να διανυκτερεύσω εκεί και να ταξιδέψω για Αθήνα την άλλη μέρα το μεσημέρι.
Όταν έφτασα, η φίλη που ήρθε να με υποδεχθεί, μου είπε ότι το μόνο καλό ξενοδοχείο, ήταν ένα νεόδμητο λίγο έξω από την πόλη. Και επειδή είναι επαρχία, χρησιμεύει και ως ερωτική φωλιά παράνομων - και μη - ερώτων.
Πράγματι, το ξενοδοχείο ήταν πεντακάθαρο και όλα μέσα στο δωμάτιο μύριζαν καινούριο. Πολύ λίγο με ένοιαζαν τα υπόλοιπα, μπροστά σε αυτό. Εξ' άλλου ήταν για μία νύχτα κι αυτή μισή.
Επέστρεψα γύρω στις 2.
Έκανα μπάνιο και έπεσα, πτώμα, για ύπνο.
Στις 3.30 χτύπησε το τηλέφωνο.
Σε κωματώδη κατάσταση, έψαξα για το κινητό. Όταν συνήλθα λίγο, θυμήθηκα ότι το κινητό ήταν κλειστό. Σήκωσα το τηλέφωνο του δωματίου.
-Συγγνώμη, κοιμόσασταν;, ακούστηκε μία ανδρική φωνή, κομπλαρισμένη.
Έσφιξα τα δόντια μου για να μη βρίσω.
-Συμβαίνει κάτι;, τη ρώτησα, χωρίς να τα χαλαρώσω.
-Σας έχουν στείλει λουλούδια. Μπορεί να ανέβει το παιδί;
Το παιδί...; Ποιο παιδί, μη γαμήσω κάνα κώλο νυχτιάτικα;!
-Να ανέβει!, του είπα δυνατά.
Ήμουν πολύ περίεργη να δω, ποιος από τους μαλάκες που είχαμε συνευρεθεί, δεν τον έπαιρνε να ξημερώσει ο Θεός τη μέρα! Γιατί όταν θα ξημέρωνε, θα τον έπαιρνε ο διάολος!
Έβγαλα χρήματα, έκανα χιτώνα το σεντόνι και σηκώθηκα, σαν τον Ιούλιο Καίσαρα.
Δεν πρόλαβε να ακουστεί καλά-καλά το πρώτο χτύπημα και άνοιξα απότομα την πόρτα.
Μπροστά μου στεκόταν ο Χ.
Με μία αγκαλιά - κυριολεκτικά - λουλούδια.
Με κοιτούσε με το κεφάλι χαμηλωμένο.
Έμεινα άφωνη να τον κοιτάζω κι εγώ.
Άφησε τα λουλούδια στα πόδια μου και γονάτισε μπροστά μου, κοιτάζοντάς τα.
-Δεν μπόρεσα, Αφέντρα..., ψέλισσε.
Γύρισα την πλάτη και προχώρησα στο δωμάτιο.
Η τηλεόραση ήταν ανοικτή, mini bar υπήρχε αλλά εκείνο το βράδυ δεν υπήρχε περίπτωση να συζητήσουμε.
Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ηρεμήσω.
Ο Χ έκλεινε την πόρτα, πίσω του.
Όταν άκουσα τον ήχο, άνοιξα τα μάτια και του είπα.
-Έχεις 2 λεπτά στη διάθεσή σου για να φύγεις. Αυτό το δωμάτιο, δεν είναι όπως τα δωμάτια που κλείνουμε. Είναι, στην ουσία, το δωμάτιό μου. Αν μείνεις, θα αλλάξουν όλα. Απόψε. Γι΄αυτό είναι καλύτερα να φύγεις.
-Δεν θα φύγω, Αφέντρα..., είπε μαλακά. Μόνο εάν με διώξετε...
Γύρισα να τον κοιτάξω.
-Δεν θα σε διώξω, Χ.
Κοιταζόμασταν, σαν να βρισκόμασταν σε αναμέτρηση.
Ξέραμε τι επρόκειτο να συμβεί.
Ξέραμε ότι δεν μπορούσε να αποφευχθεί.
Ξέραμε ότι αυτό θέλαμε.
Κούνησα το κεφάλι μου, σκεπτική και πριν προλάβω να πω αυτό που ήθελα, ο Χ με κρατούσε στην αγκαλιά του. Έσφιγγε τη μέση μου και απολογείτο. Έλεγε ό,τι ένοιωθε, τι τον έκανε να έρθει, τι ήμουν για εκείνον.
-Φτάνει, του είπα.
Χαλάρωσε την αγκαλιά του και τραβήχτηκε λίγο για να με κοιτάξει.
Τα χείλη του φίλησαν τα δικά μου. Απαλά. Διστακτικά. Μέσα σε δευτερόλεπτα, η γλώσσα του έψαχνε τη δική μου. Τα χέρια του πάλι με έσφιγγαν επάνω του.
Τα μόνα που προλάβαμε να κάνουμε, ήταν να βγάλουμε το σακκάκι του, να ανοίξουμε το πουκάμισό του και να πετάξουμε τη ζώνη του.
Με ξάπλωσε αργά, κατά πλάτος του κρεβατιού, μόλις τα πόδια μου βρήκαν το ξύλο.
Έβαλε το χέρι του στον αυχένα μου και σήκωσε τα μαλλιά μου, για να πέσουν πάνω στο στρώμα, καθώς άφηνε το κεφάλι μου.
Κάναμε sex, με το σεντόνι τυλιγμένο, ακόμα, στο σώμα μου.
Αν αυτό μπορεί να λογιστεί σαν sex.
Γιατί αυτό που εμένα με ερέθιζε, δεν ήταν η διείσδυση, αυτή καθ' αυτή.
Ήταν τα λόγια του.
Σε 5 λεπτά, ήρθε ο οργασμός.
Το μόνο που θυμάμαι, ήταν τον Χ να μου φιλάει το πρόσωπο και να παραμερίζει τα μαλλιά μου που το σκέπαζαν.
Κοιμήθηκα αμέσως. Για λίγο.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου, ο Χ καθόταν στη γνωστή θέση.
-Διψάω, του είπα.
Σηκώθηκε γρήγορα και πήγε στο mini bar. Φορούσε ακόμα το ανοιγμένο πουκάμισο και κούμπωνε το παντελόνι του.
Μου έφερε νερό.
-Να υποθέσω ότι δεν έχει Coca Cola..., του είπα καθώς το άνοιγε.
Γονάτισε. Χαμογελούσε.
-Θέλετε Coca Cola...;
-Εσύ ξέρεις κανέναν καλύτερο τρόπο να ξεδιψάσει κανείς;, τον κορόιδεψα.
Δεν ήπια νερό.
Ο Χ άρχισε από εκεί που σταμάτησε. Να μου φιλάει το πρόσωπο.
Αυτή τη φορά, κάναμε sex ξαπλωμένοι κανονικά στο κρεβάτι, χωρίς πουκάμισα, χωρίς σεντόνια.
Αυτή τη φορά, κάναμε sex με περισσότερα λόγια, με περισσότερες σιωπές, με περισσότερο πάθος, με περισσότερες φωνές.
Το νήμα το έκοψα πάλι εγώ.
Κοιμήθηκα αμέσως στην αγκαλιά του. Περισσότερο αυτή τη φορά.
